Nasze Stowarzyszenie od 2000r pomaga dzieciom i młodzieży z porażeniem mózgowym i innymi zaburzeniami funkcji ruchowych wywołanych uszkodzeniem ośrodkowego układu nerwowego tworząc i realizując wielopłaszczyznowe formy rehabilitacji.
Stowarzyszenie Pomocy Dzieciom z Porażeniem Mózgowym „Jasny Cel” zostało powołane do życia 14 grudnia 2000 roku z inicjatywy Matki dziecka z MPDz -Jolanty Szyszło i stało się nadzieją na lepsze jutro dla wielu rodziców i dzieci z porażeniem. Celem Pani Joli było doprowadzenie do utworzenia w Białymstoku miejsca, w którym Jej dziecko otrzymałoby fachową pomoc i rehabilitację wszystkich zaburzonych funkcji w organizmie Jej Syna.
Stowarzyszenie zostało oficjalnie zarejestrowane 28 grudnia 2000 roku. Od początku istnienia głównym celem Stowarzyszenia było niesienie wszechstronnej pomocy dzieciom z MPDz i ich rodzinom.
Od początku istnienia Stowarzyszenia powstały nasze placówki: Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej Ośrodek Wieloprofilowego Usprawniania Dzieci z Mózgowym Porażeniem Dziecięcym, Niepublicznego Przedszkola Specjalnego „Jasny Cel”, Niepubliczna Specjalna Szkoła Podstawowa „Jasny Cel” nr 12, Niepubliczną Szkołę Specjalną Przysposabiającą do Pracy „Jasny Cel” w Białymstoku oraz Centrum Opiekuńczo- Terapeutyczne "Jasny Cel" w Białymstoku.
Misją Stowarzyszenia „Jasny Cel” jest wszechstronna pomoc dzieciom z porażeniem mózgowym i innymi zaburzeniami funkcji ruchowych, wywołanych uszkodzeniem ośrodkowego układu nerwowego, a także ich rodzinom oraz tworzenie wielopłaszczyznowych form rehabilitacji tych dzieci, prowadzącej do pełnej ich aktywności życiowej, zawodowej i społecznej. Dążymy, aby osoby pod opieką naszego Stowarzyszenia były jak najbardziej samodzielne. Jednak zdajemy sobie sprawę, że nie wszyscy taką samodzielność osiągną i, że będą zależna od osoób trzecich. Podopieczni Stowarzyszenia Jasny Cel korzystają, z dostępnych na miejscu - nieodpłatnej rehabilitacji medycznej, edukacji i całodziennej opieki. Wszystkim im zapewniamy profesjonalną pomoc i wsparcie, bo wiemy, że mają oni takie same potrzeby, marzenia i pasje jak ich pełnosprawni rówieśnicy.